Publikacja: Publikacja: NIH National Library of Medicine; Nat Med. 2007 Cze;13(6):688-94.doi: 10.1038/nm1577.

Autor: Ikuroh Ohsawa , Masahiro Ishikawa,Kumiko Takahashi,Megumi Watanabe,Kiyomi Nishimaki,Kumi Yamagata,Ken-Ichiro Katsura,Yasuo Katayama,Sadamitsu Asoh,Shigeo Ohta; (Zakład Biochemii i Biologii Komórkowej, Instytut Rozwoju i Starzenia Się Nauk, Graduate School of Medicine, Japonia, 7 maja 2007)

Streszczenie:

Ostry stres oksydacyjny wywołany przez uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjne bądź stan zapalny, powoduje poważne uszkodzenia tkanek. Celem powyższego badania jest potwierdzenie, iż wodór molekularny może być wykorzystywany jako przeciwutleniacz w profilaktyce jak i terapii.

W omawianym badaniu ostry stres oksydacyjny został wyindukowany w hodowanych komórkach trzema niezależnymi metodami. Wodór cząsteczkowy chronił komórki poprzez selektywną redukcję rodnika hydroksylowego – najbardziej cytotoksycznego spośród reaktywnych form tlenu (ROS). Jednocześnie wodór nie reagował z wolnymi rodnikami pełniącymi funkcje fizjologiczne w organizmie. Inhalacja molekularnego wodoru istotnie zredukowała uszkodzenia mózgu poprzez buforowanie skutków stresu oksydacyjnego.

WNIOSKI: Wodór molekularny może być stosowany jako skuteczna terapia antyoksydacyjna. Dzięki zdolności do szybkiej dyfuzji przez błony może dotrzeć i reagować z cytotoksycznymi reaktywnymi formami tlenu, a tym samym chronić przed uszkodzeniem struktur komórkowych.

Link do artykułu:    https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17486089/