Wpływ terapii PBM niskiego poziomu (808 nm) na wydajność mięśni izokinetycznych młodych kobiet poddanych treningowi wytrzymałościowemu: randomizowane kontrolowane badanie kliniczne
Tytuł angielski: “Effects of low-level laser therapy (808 nm) on isokinetic muscle performance of young women submitted to endurance training: a randomized controlled clinical trial”
Autorzy: Wouber Hérickson de Brito Vieira & Cleber Ferraresi & Sérgio Eduardo de Andrade Perez & Vilmar Baldissera & Nivaldo Antônio Parizotto
Publikacja: Lasers Med Sci DOI 10.1007/s10103-011-0984-0
Streszczenie: Laseroterapia niskiego poziomu (LLLT) wykazała skuteczność w aktywacji bioenergetycznej mięśni, a jej efekty mogą wpływać na mechaniczną wydajność tej tkanki podczas ćwiczeń fizycznych. W badaniu tym sprawdzono, czy trening wytrzymałościowy związany z LLLT może zwiększyć wydajność ludzkich mięśni w dynamometrii izokinetycznej w porównaniu z tym samym treningiem bez LLLT. Głównym celem było określenie wskaźnika zmęczenia mięśni prostownika kolana (FIext), a celem drugorzędnym było określenie całkowitej pracy mięśni prostownika kolana (TWext). Do badania włączono 45 klinicznie zdrowych kobiet (21 ± 1,78 roku życia), które zostały losowo podzielone na trzy grupy: CG (grupa kontrolna), TG (grupa treningowa) i TLG (grupa treningowa z LLLT). Szkolenie dla grup TG i TLG obejmowało ćwiczenie ergometru rowerowego z obciążeniem przyłożonym do progu wentylacyjnego (VT) przez 9 kolejnych tygodni. Bezpośrednio po każdej sesji treningowej LLLT nakładano na mięsień czworogłowy kości udowej obu kończyn dolnych badanych TLG za pomocą urządzenia laserowego na podczerwień (808 nm) z sześcioma diodami 60 mW o energii 0,6 J na diodę i całkowitej energii przyłożonej do każdej kończyny 18 J. VT określono za pomocą ergospirometrii podczas przyrostowego testu wysiłkowego, a wydajność mięśni oceniano za pomocą dynamometru izokinetycznego w 240 ° / s. Tylko TLG wykazało zmniejszenie FIext w niedominującej kończynie dolnej (P = 0,016) i dominującej kończynie dolnej (P = 0,006). Zarówno TLG, jak i TG wykazały wzrost TWext w niedominującej kończynie dolnej (P < odpowiednio 0,001 i P = 0,011) oraz w dominującej kończynie dolnej (odpowiednio P < 0,000 i P < 0,000). CG nie wykazało zmniejszenia FIext lub TWext w żadnej z kończyn dolnych. Wyniki sugerują, że program treningu wytrzymałościowego w połączeniu z LLLT prowadzi do większego zmniejszenia zmęczenia niż program treningu wytrzymałościowego bez LLLT. Jest to istotne dla wszystkich zaangażowanych w sport i rehabilitację.
Źródło publikacji: >> KLIKNIJ TUTAJ <<