Terapia czaszkowo–krzyżowa to technika terapeutyczna o szerokim spektrum działania, która pomaga wyeliminować dysfunkcje i zaburzenia zarówno o podłożu somatycznym, jak i psychicznym, takich jak bóle głowy, migreny, zaburzenia snu, problemy z trawieniem, dolegliwości kostno-stawowe, chroniczne bóle pleców, a także stany stresu i napięcia. Może być również pomocna w rehabilitacji po urazach, zabiegach chirurgicznych oraz w poprawie ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia.

Podstawowe elementy terapii cranio–sacralnej to:

• Fluktuacja płynu mózgowo–rdzeniowego – prawidłowy rytm i krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego.
• Mobilność struktur kostnych czaszki – badanie i praca z połączeniami czaszkowymi, czyli szwami, które umożliwiają delikatne ruchy kości czaszki.
• Ruch kości krzyżowej – mobilizacja i praca z kością krzyżową, która odgrywa kluczową rolę w prawidłowym przepływie energii w ciele.
• Mobilność ośrodkowego układu nerwowego – delikatne manipulacje, które pomagają poprawić funkcjonowanie układu nerwowego.
• Napięcie układu oponowego – techniki mające na celu uwolnienie napięć w oponach mózgowo-rdzeniowych, które mogą wpływać na zdrowie i samopoczucie.

Zabieg zaczyna się od wprowadzenia klienta w komfortową pozycję, zwykle leżącą na plecach, na specjalnym stole teraputycznym. Następnie terapeuta zaczyna od delikatnego dotyku, aby ocenić napięcia i blokady w systemie czaszkowo-krzyżowym. Zwykle stosuje lekkie dotknięcie w różnych miejscach ciała, szczególnie w obrębie głowy, szyi, kręgosłupa oraz miednicy. Ruchy te mają na celu przywrócenie równowagi w układzie czaszkowo-krzyżowym i stymulację procesu samoleczenia organizmu. Terapia czaszkowo-krzyżowa jest bezpieczna i prawie bezbolesna, jednak w niektórych przypadkach może być przeciwwskazana, dlatego ważne jest skonsultowanie się z lekarzem przed jej rozpoczęciem.

Celem terapii jest redukcja napięcia i stresu zgromadzonego w ciele, zwłaszcza w okolicach głowy, szyi oraz kręgosłupa. W trakcie zabiegu może dojść do uwolnienia emocji i napięć, co może przynieść pacjentowi poczucie ulgi. Zabieg kończy się relaksacją, w trakcie której pacjent może poczuć głęboki spokój i odprężenie. Po zakończeniu zabiegu pacjent zazwyczaj ma chwilę na chwilę odpoczynku, aby pozwolić ciału przyswoić efekty terapii.